Een nieuw plan van aanpak voor huisvesting en inburgering van statushouders
Eensgezind, dat waren de fracties bij de behandeling in de Politieke Markt van donderdag 6 oktober jl. van het Plan van Aanpak (PvA) voor de huisvesting en integratie van statushouders, aangeduid met de passende titel ‘Opnieuw Thuis’. Doel van het PvA is de wettelijke huisvestingstaakstelling voor en integratie van statushou-ders zodanig vorm te geven dat zij een goede start maken in Apeldoorn. Daarbij moet zorg gedragen worden voor behoud van draagvlak bij de Apeldoornse inwoners.
Een ambitieuze opgave, maar niet onmogelijk
De PvdA-fractie kan zich goed vinden in het PvA dat zowel een beleidskader als een uitvoeringsprogramma omvat. Tijdens de behandeling van het PvA heb ik aangegeven het een goede insteek te vinden, dat duidelijk wordt aangegeven (..) wat we kunnen en willen, maar ook wat daarbij de maatschappelijke verwachtingen zijn van wat vluchtelingen zelf oppakken en bijdragen. Juist op dit dossier is weloverwogen verwachtingenma-nagement op zijn plaats. Zowel naar de Apeldoornse bevolking als de statushouders. Laatstgenoemden moeten expliciet worden uitgedaagd niet aan de kant te blijven staan, maar zich betrokken gaan voelen bij onze samen-leving.
Gemeenten hebben geleerd van het verleden, ook Apeldoorn. Dat blijkt o.a. uit de intensievere aanpak waar-voor wordt gekozen, een integrale aanpak ook. Bovendien wil de gemeente het in samenspraak met maat-schappelijke organisaties, wijk- en dorpsraden, bedrijfsleven, e.d. doen.
Het is goed dat in de inburgering er aandacht voor onze rechten en plichten en de vrijheden die wij in onze Westerse samenleving koesteren, zoals de vrijheid meningsuiting en van godsdienst.
‘Taal is de toegang tot onze samenleving’, zo heb ik mijn collega’s en de druk bezette tribune voorgehouden. Vroeger was het zo, dat het COA taalonderwijs afhield. Argument daarvoor was dat, zolang mensen geen status hebben en de kans bestaat dat zij binnen afzienbare tijd terug moeten naar hun land van herkomst, geen geld in taalonderwijs aan asielzoekers moet worden gestoken. Echter, als wij kijken naar de nieuwkomers van de afgelopen jaren, dan weten wij dat deze de eerste jaren niet terug (kunnen) keren naar hun land van herkomst, gezien de oorlogssituaties die er heersen. En dat geldt zeker voor de grootste groep, namelijk de Syriërs. Daar-om kan daar taalonderwijs al tijdens hun verblijf in het asielzoekerscentrum (AZC) beginnen. Het leren van onze taal moet prioriteit nummer 1 zijn, voor volwassenen én voor kinderen.
‘Taal is de toegang tot onze samenleving’.
Tijdens de politieke markt was er ook aandacht voor de inburgering. Dit is nu een rijksverantwoordelijkheid. In het PvA kunnen we lezen dat de eigen verantwoordelijkheid bij inburgering maar ten dele lijkt te hebben ge-werkt. Dit betekent dat de gemeenten met een probleem worden geconfronteerd, waar om ze niet heeft ge-vraagd. De aanbeveling van de adviesraden VWI/WMO om de verantwoordelijkheid voor de inburgering naar gemeente te halen ondersteunt de PvdA-fractie dan ook van harte. Overigens ontstaat hierover nog enige discussie over de inhoud van het inburgeringsprogramma. Zelfs Nederlanders zouden wel eens problemen kunnen hebben met de vragen die nieuwkomers in dit kader worden gesteld. Een reden temeer om als ge-meenten met het rijk hierover in overleg te gaan.
Het is jammer te moeten lezen dat harde gegevens over de mate waarin statushouders in het verleden succes-vol integreerden ontbreken. Landelijke cijfers over een grote uitkeringsafhankelijkheid van statushouders, ook nog na verloop van een aantal jaren, is verontrustend. Met de nieuwe generatie statushouders moeten we dit natuurlijk zien te voorkomen. Daarom ondersteunt de PvdA-fractie ook de intensievere aanpak.
De PvdA-fractie wenst het College succes bij het uitvoeren van het uitvoeringsprogramma. Een ambitieus pro-gramma. Maar met gezamenlijke en eendrachtige aanpak van gemeente, Vluchtelingenwerk, dorps-en wijkra-den en alle andere betrokkenen moet dat gaan lukken.
Chris Schouten
Raadslid PvdA Apeldoorn