Column Marten Ferwerda

Ik weet niet precies hoe die dingen heten waar ze mee rondlopen maar ik begrijp dat ze daarmee contact onderhouden met iedereen die hen in staat stelt de lange weg te vinden die hen naar hier moet voeren. Over spoorrails, langs prikkeldraad, in overvolle treinen ( ziet u die Joodse kinderen dan ook weer uit het raam hangen?), via bemodderde campings, langs gewapende politiemensen, bestookt met traangas, met kleine kinderen rond hun nek. Ze bellen: waar kunnen we nog langs? Ze maken deel uit van onze wereld, onze communicatiewereld.

Het moet in de jaren zestig geweest zijn. Ik was op een conferentie over Latijns-Amerika en een van de hooggeleerde sprekers had het over de revolutie van de stijgende verwachtingen. Wat hij in simpele mensentaal probeerde te zeggen was dat de mensen in de wouden en de bergen van dat continent ineens de beschikking kregen over een Philips-radiootje en daardoor ontdekten hoe het leven ook kan zijn, hoe welvaart eruitziet en mondigheid. Zij zullen hun continent veranderen, zei hij, binnen enkele generaties. Niet de Che Guevara’s, maar de techniek zal het doen. Inmiddels zijn de militaire dictaturen er vrijwel verdwenen.

Wanhopig zijn ze vaak wel, onze migranten. Maar niet per se arm, niet ongeletterd. Wel doodsbang voor de vatbommen. Het zijn niet de analfabete gastarbeiders die wij in de vorige eeuw importeerden uit de bergen van Turkije en Marokko en die gedumpt konden worden na gebruik, dachten we. Dat waren er trouwens heel wat meer dan die paar duizend die wij nu opvangen. Maar deze groepen zullen zich anders opstellen dan de dociele arbeiders van hiervoor, ze weten meer, kennen hun eigen cultuur beter. Als moslim zijn ze beter toegerust.

Is dat erg? Voor de bangeriken onder ons wel. Onze christelijke cultuur wordt bedreigd, roepen ze. Oh ja? Luister naar Mutti Merkel: wie dat vreest moet zich maar eens in die eigen cultuur verdiepen. Wat is de diepste grond van die christelijke cultuur? Compassie met de medemens. Weet u nog? Die reiziger van Jeruzalem naar Jericho, overvallen door geboefte, gered door iemand die bekend staat als de barmhartige Samaritaan en die nu wij nu een Palestijn zouden noemen. Net als 2000 jaar geleden zijn de wegen van de wereld nog steeds vol gevaren. Maar de reizigers van nu beschikken over mobieltjes en andere geavanceerde technologie.

Ooit voer Europa uit om te handelen en te stelen. Nu komen sommigen kijken wat wij met hun spullen gedaan hebben. Het kan verkeren.

Marten Ferwerda
Columnist koerier PvdA Apeldoorn