Toegankelijke en betaalbare zorg in wijken en dorpen

Iedereen heeft recht op goede zorg.

Laagdrempelige zorg voor iedereen, dicht bij huis
Zorg en welzijn moeten zoveel mogelijk worden geleverd op wijk- en buurtniveau, zo ook in de dorpen. Initiatieven als de buurtcoöperatie Zuid Doet Samen vormen een laagdrempelige, relatief goedkope voorziening die kosten in de zorg kunnen voorkomen. De PvdA wil dat dit type initiatieven wordt uitgerold in andere wijken. Intensievere samenwerking tussen woningcorporaties en zorginstellingen moet gaan leiden tot een betere planning van benodigde (aanpassingen van)
woningen voor ouderen. Denk daarbij aan levensloopbestendig wonen. Wij willen dat de gemeente hier een rol vervult door bij nadere prestatieafspraken met woningcorporaties ook zorgaanbieders en welzijnsorganisaties te betrekken. Daarnaast wil de PvdA een extra inspanning van de gemeente Apeldoorn op het punt van bouwen voor hen die, ook als men zorgbehoeftig wordt, zelfstandig wil blijven wonen. Niet alleen in het centrum zijn dergelijke kleinschalige projecten nodig, maar zeker ook in wijken en dorpen. Oud kunnen worden op de plek waar je wonen wilt, is een belangrijk uitgangspunt voor de PvdA. Hiervoor is het noodzakelijk om op laagdrempelige wijze de juiste steun te krijgen via WMO. Huisarts en wijkverpleegkundigen zijn dichtbij en weten vaak het beste in te schatten wat er precies aan zorg nodig is en moeten dus nadrukkelijk betrokken worden bij de invulling hiervan.

Ondersteuning mantelzorger, impuls voor respijtzorg
Meer dan voorheen zullen wij in de toekomst een beroep moeten doen op de omgeving van zorgbehoevenden. Mantelzorgers en vrijwilligers zijn daarbij cruciaal. Voorkomen moet worden dat zij overbelast raken. Dit kan door ze af en toe te ontzien (respijtzorg, ook wel: vervangende zorg) of te ondersteunen met advies of training. De PvdA is ervan overtuigd dat als er niet meer in respijtzorg zal worden geïnvesteerd ter ondersteuning van de informele zorg, d.w.z. mantelzorgers en vrijwilligers, de formele zorg (thuiszorg, wijkverpleging) ook in de problemen komt vanwege een toenemende vraag ten gevolge van de vergrijzing. Stichting De Kap vervult een belangrijke rol bij ondersteuning van mantelzorgers en vrijwilligers en verdient daarom ons aller steun.

Jeugdzorg
Sinds de decentralisatie van de jeugdzorg is er een grote verantwoordelijkheid bij gemeenten komen te liggen. Afgelopen jaren heeft dat geresulteerd in oplopende kosten voor bijna alle gemeenten. Om de kosten te beheersen is Apeldoorn met budgetplafonds gaan werken. Het gevolg hiervan is dat kinderen, op moment dat het plafond bereikt is, op wachtlijsten komen te staan. Wij hebben destijds ingestemd met deze maatregel onder de voorwaarde dat de kwaliteit van zorg er niet erg onder zou mogen lijden. Dit bleek na een jaar wel het geval. Hierdoor blijkt de jeugd niet de zorg te ontvangen die volgens zorgprofessionals noodzakelijk is. De PvdA wil af van deze budgetplafonds, nu blijkt welke uitwerking zij hebben. Elk kind moet zo snel mogelijk passende zorg krijgen. De gemeente moet in overleg met grote zorgaanbieders afspraken maken en erop toezien dat onderlinge samenwerking meer inhoud krijgt. De PvdA gelooft meer in samenwerking dan in concurrentie als het om de jeugdzorg gaat. Ook zou er meer gekeken kunnen worden naar andere gemeenten, die kosten en kwaliteit inmiddels al wel beter onder controle hebben.

Onaanvaardbare sociaaleconomische gezondheidsverschillen
De gezondheid van iemand hangt voor een deel af van individuele keuzes maar wordt ook bepaald door de omstandigheden waarin deze persoon ter wereld komt, opgroeit, werkt en oud wordt.

Er bestaan aantoonbare, voor de PvdA onaanvaardbare, gezondheidsverschillen tussen lager en hoger opgeleiden. Dit houdt verband met grote inkomensongelijkheid en ongewenste, ziekmakende woonomstandigheden in bepaalde wijken. De gevolgen hiervan komen tot uiting in significante verschillen in levensverwachting en in kwaliteit van leven.

De gemeentelijke overheid dient bij te dragen aan het terugdringen van deze onaanvaardbare gezondheidsverschillen en dient dit een speerpunt van gemeentelijk beleid te maken. Dit begint met in kaart brengen van die factoren die van invloed zijn op onze gezondheid en van de ‘knoppen’ waaraan de gemeente kan draaien die tot verkleining van die gezondheidsverschillen kunnen leiden.