Onze kracht

De lokalen gaan winnen, schrijft de krant. Vreemd. Lokale partijen staan erom bekend dat ze na verkiezingen altijd ruzie maken onder elkaar. Logisch ook, want behalve hun lokaliteit hebben ze geen gemeenschappelijk uitgangspunt en doelstelling. En die lokaliteit is als ijs bij invallende dooi. Het belang van Apeldoorn is grotendeels fictie. Moet de binnenstad opgeknapt worden of heeft de aanleg van fietsassen prioriteit? Orpheus of AGOVV? Grote kavels of sociale woningbouw? Verbreding van de Kanaalweg of een rondweg rond Loenen en Eerbeek? Politiek, ook gemeentelijke, is het zoeken van aanvaardbare compromissen, een breed draagvlak.

De klassieke politieke partijen hebben een ideologische basis. De PvdA kiest voor het zwakke, kiest voor maatschappelijke verheffing. Daarmee kun je de gemeentepolitiek in. Investeren in onderwijs, in sport voor iedereen, in betaalbare woningen, in goed openbaar vervoer. De VVD kiest voor ieder voor zich. Dus voor asfalt en grootwinkelbedrijven, voor inkrimping van sociale hulpverlening. De kiezers van deze partijen hebben hetzelfde uitgangspunt. Je zou zeggen dat dat andere kiezers helderheid verschaft.

Waarom dan toch die irrationele keus voor de lokalen en dan maar afwachten hoe lang het duurt voor ze elkaar de tent uitvechten? Het moet te maken hebben met de vlucht in de veiligheid van het kleine. De wereld is steeds meer een beangstigend fenomeen. Globalisering, Europa. Natuurlijk, we kopen de producten uit China en Bangladesh. We overschrijden grenzen met groot gemak en betalen in Zweden en Spanje met euro’s. Maar we verzetten ons tegen gemeentelijke fusies want we koesteren het eigene, het nabije.

Je kunt je afvragen in hoeverre die vlucht in het eigene, het herkenbare, mag meespelen in je benadering van de kiezer. De sociaal-democratie is van meet af aan internationaal georiënteerd: de arbeider heeft geen vaderland. Toch lijkt mij dat niet verstandig. Marga Jonkman is niet het verlengstuk van Diederik Samsom. Je moet van Apeldoorn houden, zei ze eens tegen mij, om hier een goed gemeenteraadslid te zijn. Akkoord. Van Apeldoorn houden betekent de problemen van stad en dorpen kennen. Er een oplossing voor willen zoeken. Laten onze mensen dat aan de kiezers vertellen en voorleven.

In de jaren dat ik bestuursvoorzitter van een wijkraad was kwam er eenmaal een raadslid langs dat van mij een rondleiding door de wijk en een overzicht van de problemen wilde. Lijkt mij aanbevelenswaardig voor ieder gemeenteraadslid.

Marten Ferwerda
Columnist koerier PvdA Apeldoorn